Nielepice

Nielepice, wieś w gminie Zabierzów, leżąca na północnym stoku Grzbietu Tenczyńskiego na południe od Rudawy, została założona prawdopodobnie w pierwszej połowie XIV w. przez Nawoja z Morawicy, kasztelana krakowskiego, protoplastę rodu Tęczyńskich. Po utworzeniu (1438 r.) dwóch kluczy dóbr Tęczyńskich (morawickiego i tenczyńskiego) Nielepice weszły w skład majątku tenczyńskiego. W połowie XVI w. dzierżawcą Nielepic (przez jakiś czas) oraz innych wsi (m.in. Brzoskwinia, Dubie, Siedlec, Paczółtowice) był mieszczanin, rajca krakowski Erazm Aichler, pochodzący z Austrii. Po wygaśnięciu umowy dzierżawnej wieś powróciła do prawowitych właścicieli. W 1637 r., po śmierci ostatniego przedstawiciela tego rodu, Jana Tęczyńskiego herbu Topór, wieś drogą koligacji rodzinnych była w posiadaniu Opalińskich, Czartoryskich, a od 1816 r. stała się własnością Artura Potockiego z Krzeszowic. Pod koniec II wojny światowej w latach 1944–1945 na terenie wsi i w jej okolicy Niemcy pobudowali tzw. „bunkry” – system fortyfikacji rozproszonej. Pozostałości fortyfikacji – bunkry znajdują się po obydwu stronach drogi Krzeszowice – Kraków w Podborzu, a stanowiska strzeleckie po północnej stronie wzniesienia Chełm (372 m), stanowiącego dobry punkt widokowy. Na terenie wsi znajduje się niewielka jurajska krasowa dolinka (Dolina Nielepicka), biegnąca południkowo, łącząca Dolinę Brzoskwini z Rowem Krzeszowickim. Dnem doliny płynie potok wpadający do Rudawy. Górny odcinek doliny zwany Dołami, porośnięty jest żarnowcem.
W lesie na zachód od wsi znajduje się nieczynny kamieniołom, z którego wydobywano wapień jeszcze w minionym wieku. Na gruntach terenu wsi Nielepice i Brzoskwinia znajduje się prywatna Stadnina Koni Huculskich, której właściciel rozpoczął działalność od sprowadzenia jesienią 1993 r. z Polany w Bieszczadach trzech źrebaków. Obecnie rodzina Mikołajewiczów prowadzi odchów koni (około 35–40 koni) rzadko już spotykanym w hodowli systemem bez-stajennym, gdzie konie przez cały rok przebywają na wolnych wybiegach i pastwiskach, korzystając jedynie ze schronień w drewnianych szopach bez drzwi. Działalność hodowlaną uzupełniono ofertą jeździecką, a także agroturystyczną. Przy Stadninie otwarto ośrodek turystyczny, przystosowany do podejmowania gości i prowadzenia zajęć edukacyjnych. W Stadninie Koni Huculskich rozpoczyna się Transjurajski Szlak Konny.