Biała Niżna położona jest w dolinie rzeki Białej, przy drodze łączącej Grybów z Tarnowem. Mieszkańcy szczycą się długą historią osadnictwa, która sięga aż prehistorii, oraz lokacją wyprzedzającą w czasie sąsiednie miasto Grybów. Bardzo długo Biała Niżna była własnością królewską, a w 1830 r. przeszła w ręce Hoschów – właścicieli m.in. grybowskiego browaru. W XIX w. doświadczyła rozruchów chłopskich. Pierwsze miały miejsce w czasie rabacji galicyjskiej w 1846 r., a drugie podczas Powstania Styczniowego kiedy lokalni chłopi pomaszerowali na punkt werbunkowy powstańców w Grybowie – najprawdopodobniej pod namową Austriaków. Jeszcze przed I wojną światową przybyły tutaj siostry dominikanki, które od 1895 r. prowadzą w Białej Niżnej własny klasztor. Zgromadzenie znajduje się w zabytkowym dziewiętnastowiecznym dworku przekazanym dominikankom przez hrabinę Konstancję Stadnicką. Wiosną 1915 r. koncentrowały się we wsi wojska austro-węgierskie przed wielką operacją gorlicką, która ruszyła w maju.
W czasie II wojny światowej w 1942 r. okupant hitlerowski dokonał w wiosce egzekucji 360 okolicznych Żydów, którzy zostali pochowani na miejscu zbrodni. Dzisiaj stoi tu pomnik z otaczającym go ogrodzeniem.
Na terenie Białej Niżnej została wytyczona ścieżka edukacyjna pokazująca najciekawsze przyrodniczo zakątki okolicy. Na trasie znajdują się m.in. stanowiska roślin rozwijających się w wilgotnym otoczeniu – staw, dolina potoku, stanowiska roślinne pośród pól, w lasach, a także pasieka, miejsce hodowli pstrąga tęczowego oraz źródełko z wodą mineralną.