Tomice

49°53'52"N 19°29'10"E (49.897959, 19.486222)
265 m n. p. m.

Wieś Tomice, siedziba gminy, położona jest na pograniczu Pogórza Śląskiego i Pogórza Wielickiego w Dolinie Skawy na północ od Wadowic. Pierwsze wiadomości o Tomicach pojawiły się dopiero w pierwszej połowie XV w. W 1441 r. Laurentius (Wawrzyniec) z Tomic, zwany Ugecz (Ujec), był jednym z poręczycieli umowy lennej zobowiązującej księcia oświęcimskiego do składania hołdu królowi Władysławowi Warneńczykowi. Z kolei Jan Ugecz z Tomic, prawdopodobnie syn Wawrzyńca, poświadczył w 1457 r. transakcję sprzedaży przez księcia Janusza IV księstwa oświęcimskiego królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi. W kolejnych dokumentach dotyczących stawów rybnych Jan Ugecz (Ugacz) występuję już jako Jan Ugacz Tomicki - właściciel wsi. W XVI w., być może drogą koligacji rodzinnych, Tomice podzielone na dwie części miały różnych właścicieli: Brandysów herbu Radwan i Frydrychowskich herbu Kornicz. Kolejne podziały spowodowały, że Tomice stały się wsią "zaściankową" (niewielkie posiadłości były w rękach drobnej szlachty). Taka sytuacja trwała aż do połowy XVIII w. W pierwszej połowie XVIII w. pojawili się w Tomicach przedstawiciele rodziny Biberstein Starowieyskich, którzy wcześniej, pod koniec XVI w., osiedlili się w Starej Wsi koło Wilamowic (woj. śląskie) i przyjęli nazwisko Starowieyscy od nazwy wsi, zachowując nazwę herbu (Biberstein - Róg Jeleni) podobnie, jak robiły to inne rody m.in. Radwanici. Jednym z najbogatszych właścicieli Tomic był Jan Biberstein Starowieyski, który nabywając jeszcze w 1781 r. od Józefa Ankwicza dawne starostwo barbauckie, składające się z pięciu wiosek, stał się posiadaczem ogromnego majątku, obejmującego 17 wsi i 9 folwarków. Na przełomie XVIII i XX wieku drogą koligacji rodzinnych Tomice przeszły w ręce Żeleńskich. W 1866 r. Tomice kupił Aleksander Gostkowski, herbu Gozdawa, spowinowacony z Żeleńskimi, który okazał się znakomitym gospodarzem wsi i hodowcą karpia. Swoje stawy rybne ulepszył wprowadzając nowy system hodowli. Po śmierci Aleksandra Gostkowskiego w 1893 r., kontynuatorem był jego syn również Aleksander, któremu majątek podczas okupacji odebrali Niemcy. W ostatnich dniach wojny zabudowania dworskie, łącznie z dworem zostały zniszczone. Po wojnie majątek został rozparcelowany, a stawy rybne upaństwowione.
Kaplica pw. św. Jakuba Starszego została zbudowana w latach 1877-1880 z kamienia i cegły. Stojąc w pobliżu centrum wsi pełniła rolę kościoła. W latach 1998-1999 została gruntownie wyremontowana.
Kościół pw. św. Joachima i św. Anny został wybudowany w lata 1988-1989 po wcześniejszym erygowaniu (1986) parafii w Tomicach. Projektantem kościoła był Tadeusz Wasik. W Tomicach urodził się Wincenty Bałys (1906-1939), jeden z najlepszych w regionie artysta rzeźbiarz. Był synem ogrodnika zatrudnionego we dworze Aleksandra Gostkowskiego. Po studiach w Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych założył własną pracownię w Wadowicach przy ul. Zatorskiej, później w pobliżu parku miejskiego przy ul. Wolności 49. Był częstym gościem Emila Zegadłowicza, który skupiał w swym dworku artystów i literatów. W pierwszych tygodniach okupacji niemieckiej, we wrześniu 1939 r., zaangażował się w działalność konspiracyjną, współtworząc lokalną organizację Orła Białego. Późną jesienią został aresztowany i osadzony w krakowskim więzieniu przy ul. Montelupich. Skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie, zginął pod koniec grudnia. Ostatnią jego wolą było przekazanie swoich prac na rzecz miasta Wadowic.

Miesto sa nachádza na chodníkoch

Stiahnuť aplikáciu

Naša webová stránka používa súbory cookie, vrátane na štatistické účely. Ak nechcete, aby sa ukladali na váš pevný disk, zmeňte nastavenia prehliadača.
Viac o tomto......