Polski
English
Deutsch
49°28'06"N 20°41'44"E
(49.46856, 20.695818)
359 m n. p. m.
Nieduża wieś Młodów (około 600 mieszkańców) w Beskidzie Sądeckim położona jest na wysokości około 350 m n.p.m., bezpośrednio na zachodnim brzegu Popradu pomiędzy Rytrem a Piwniczną (5 km), prawie naprzeciwko wioski Głębokie i ujścia do Popradu potoku Głęboczanka.
Pierwszy zapis dotyczący Młodowa pochodzi z 1348 r., kiedy to zostaje wymieniony jako istniejącą wieś, w dokumencie lokacyjnym wystawionym dla Piwnicznej przez króla Kazimierza Wielkiego. Wieś była własnością królewską. Do 1785 r. stanowiła najbardziej na południe wysuniętą cześć starostwa barcickiego. Od połowy XVI w. toczyły się spory pomiędzy Barcicami a Piwniczną o przynależność parafialną Młodowa. Ostatecznie, w pierwszej połowie XVIII w. przyłączono Młodów do parafii w Piwnicznej. Od sierpnia 1770 r. wieś znalazła się w granicach monarchii habsburskiej. W lipcu 1785 r. została włączona do dóbr austriackiego skarbu cesarskiego, zwanego kamerą.
W czasach autonomii galicyjskiej Młodów stanowił gminę jednowioskową z obszarem dworskim. W latach dziewięćdziesiątych XIX w. liczył 190 mieszkańców. We wsi znajdował się młyn, tracz (tartak) na Potoku Młodowskim i karczma zajezdna przy trakcie węgierskim. Przez jakiś czas do Młodowa zaliczano też Obłazy Ryterskie. W okresie międzywojennym wieś rozwijała się jako małe letnisko.
Podczas II wojny światowej 11 listopada 1943 r. i 15 września 1944 r. Niemcy dokonali tutaj dwóch egzekucji zakładników w odwecie za partyzanckie akcje. Obecnie w miejscu tych tragicznych wydarzeń od 1992 r. znajduje się pamiątkowy obelisk. W 1995 r. istniały plany włączenia Młodowa do reaktywowanej gminy w Rytrze. Ostatecznie Młodów pozostał przy Piwnicznej. Od 1981 r. należy do parafii w Głębokiem (po drugiej stronie Popradu).
Pierwszy zapis dotyczący Młodowa pochodzi z 1348 r., kiedy to zostaje wymieniony jako istniejącą wieś, w dokumencie lokacyjnym wystawionym dla Piwnicznej przez króla Kazimierza Wielkiego. Wieś była własnością królewską. Do 1785 r. stanowiła najbardziej na południe wysuniętą cześć starostwa barcickiego. Od połowy XVI w. toczyły się spory pomiędzy Barcicami a Piwniczną o przynależność parafialną Młodowa. Ostatecznie, w pierwszej połowie XVIII w. przyłączono Młodów do parafii w Piwnicznej. Od sierpnia 1770 r. wieś znalazła się w granicach monarchii habsburskiej. W lipcu 1785 r. została włączona do dóbr austriackiego skarbu cesarskiego, zwanego kamerą.
W czasach autonomii galicyjskiej Młodów stanowił gminę jednowioskową z obszarem dworskim. W latach dziewięćdziesiątych XIX w. liczył 190 mieszkańców. We wsi znajdował się młyn, tracz (tartak) na Potoku Młodowskim i karczma zajezdna przy trakcie węgierskim. Przez jakiś czas do Młodowa zaliczano też Obłazy Ryterskie. W okresie międzywojennym wieś rozwijała się jako małe letnisko.
Podczas II wojny światowej 11 listopada 1943 r. i 15 września 1944 r. Niemcy dokonali tutaj dwóch egzekucji zakładników w odwecie za partyzanckie akcje. Obecnie w miejscu tych tragicznych wydarzeń od 1992 r. znajduje się pamiątkowy obelisk. W 1995 r. istniały plany włączenia Młodowa do reaktywowanej gminy w Rytrze. Ostatecznie Młodów pozostał przy Piwnicznej. Od 1981 r. należy do parafii w Głębokiem (po drugiej stronie Popradu).
