Szlachtowa

Szlachtowa jest dawną wsią łemkowską, położoną na wysokości 510–580 m n.p.m., na południowych krańcach Beskidu Sądeckiego, w dolinie Sielskiego Potoku i w rejonie jego ujścia do Grajcarka. Jest najbardziej wysuniętą na zachód wsią w Polsce, zamieszkałą niegdyś przez autochtoniczną ludność ruską. Od nazwy tej wsi wzięło się określenie terenów zamieszkałych przez Rusinów w dolinie Grajcarka – Ruś Szlachtowska, na którą składały się cztery wsie: Szlachtowa, Jaworki, Biała Woda i Czarna Woda. Najstarsza wzmianka o Szlachtowej pochodzi z XV w. W XVI w. należała do Piotra Nawojowskiego, a już w 1542 r. istniała tu parafia prawosławna. Obecnie pośrodku wsi znajduje się pochodząca z 1901 r. dawna cerkiew greckokatolicka pw. Opieki Matki Bożej (MB Pokrow) (obecnie rzymskokatolicki kościół Matki Bożej Pośredniczki Łask). Została wybudowana w miejsce wcześniejszej drewnianej cerkwi z drugiej połowy XVIII w. Architektura świątyni nawiązuje do tzw. narodowego stylu ukraińskiego. Posiada trzy okazałe kopuły ułożone wzdłuż osi cerkwi (środkowa najwyższa). Wewnątrz znajduje się dziewiętnastowieczny ikonostas pochodzący z poprzedniej cerkwi.