Panieńska Góra

Panieńska Góra (331 m n.p.m.) znajduje się na Pogórzu Wiśnickim. Wznosi się na lewym brzegu Dunajca, na południe od Wojnicza i Wielkiej Wsi.
Z Górą Panieńską związane jest podanie o polskich amazonkach walczących z mężami. W drugiej połowie XI w. król Bolesław Śmiały dwukrotnie wyruszał z interwencją do Kijowa, aby zapewnić tron spokrewnionemu ze sobą księciu ruskiemu Izasławowi. Jego wojska zmuszone były zatrzymać się tam na dwa lata. W tym czasie zniecierpliwione żony rycerzy znalazły sobie kochanków. Gdy wieść ta dotarła do Kijowa, wielu rycerzy wyruszyło do domu ukarać żony. Król zaocznie skazał zarówno dezerterujących rycerzy, jak i ich niewierne żony. Zagrożone śmiercią kobiety wraz z kochankami uciekły do Wojnicza, gdzie uzbrojone w miecze, topory i łuki broniły się rozpaczliwie w szańcu utworzonym na pobliskiej górze. W końcu jednak uległy rycerstwu i zostały surowo ukarane. Zostały zamurowane żywcem w zamkowych murach. A górę, na której toczono walki, nazwano Panieńską Górą.
Na Panieńskiej Górze (331 m n.p.m.), 120 metrów ponad dnem doliny Dunajca, znajdują się ruiny zamku Trzewlin. Na podstawie przeprowadzonych prac wykopaliskowych przyjmuje się, że budowę warowni rozpoczęto około połowy XIV wieku. Jej fundatorem był Andrzej Rawicz, kasztelan czchowski. Jego syn Mściwój podpisywał się już „z Trzewlina”.
Zamek składał się z dwóch części rozdzielonych głęboką fosą. Zamek górny był wzniesiony na planie kwadratu o wymiarach 40x40 metrów. Otoczony był kamiennym murem, a od południa i zachodu broniony dodatkowo suchą fosą i wałem ziemnym. Zamek dolny miał kształt wydłużonego trójkąta, oddzielonego od reszty wzniesienia niewielką fosą. Rozmiarem i kształtem zamek przypominał zamek wysoki na Górze Św. Marcina w Tarnowie. Wjazd do obu zamków prowadził przez oddzielnie broniony podgródek. Zamek Trzewlin posiadał obwodową zabudowę (budynki znajdowały się na skraju założenia tuż przy murach). Bramy najprawdopodobniej broniła wysoka wieża.
Około połowy XV w. zamek Trzewlin przeszedł w ręce rodu Półkoziców zwanych Wielowiejskimi lub Trzewlińskimi. Dalsze losy zamku nie są znane. W XVII w. został rozebrany przez mieszczan wojnickich. Część historyków uważa, że słabo zachowane ruiny zamku i brak przekazów źródłowych może świadczyć, że jego budowa nie została dokończona.
Na porośniętej krzakami Panieńskiej Górze (331 m n.p.m.) obecnie widoczne są jedynie ślady suchej fosy oraz niewielkie fragmenty fundamentów muru obwodowego na wschodnim zboczu góry.
Na południowo-wschodnich stokach Panieńskiej Góry (331 m n.p.m.) w 2003 r. utworzono rezerwat florystyczny Panieńska Góra.