Bartoska

Wzgórze Bartoska (392 m n.p.m.), położone na terenie gminy Trzebinia, stanowi fragment Pagórów Myślachowickich. Bartoska wraz z Kowalikową tworzą malowniczy masyw oddzielający dolinę Młoszówki na zachodzie od doliny Dulówki na wschodzie. Wzniesienie zbudowane jest ze zlepieńca myślachowickiego, którego odkrywki można znaleźć od strony południowej. Nieco poniżej zalesionego szczytu, od południa, otwiera się panorama w kierunku Puszczy Dulowskiej. Wzgórze jest jedną z Zielonych Pereł Trzebini i przystankiem na żółtej ścieżce geologicznej.
Zlepieńce myślachowickie jest okruchową skałą osadową złożoną z obtoczonych ziaren żwiru, kamieni i głazów. Zlepieniec myślachowicki budują głównie otoczaki wapieni dolnokarbońskich oraz dolomitów i wapieni dewońskich. Spoiwo składa się z iłu, piasku, węglanu wapnia i domieszki hematytu, który nadaje skale barwę czerwonawą. Zlepieńce myślachowickie powstały prawdopodobnie w permie (ok. 270-250 mln lat temu) z materiału skalnego pochodzącego z wietrzenia ówcześnie istniejących grzbietów górskich. Zlepieńce takie jak te, spojone czerwoną gliną, są charakterystyczne dla klimatu pustynnego. Zalegający na stokach zwietrzały materiał skalny w czasie gwałtownych burz był spłukiwany przez wodę i osadzany u podnóża gór, gdzie następowało gwałtowne odparowanie. Nazwa zlepieniec myślachowicki pochodzi od miejscowości Myślachowice, w której skała ta została po raz pierwszy rozpoznana i opisana. Wychodnie znajdują się w północnej i północno-zachodniej części gminy Trzebina, np. Bożniowa Góra (402 m n.p.m.), Bartoska (392 m n.p.m.). Sztuczne odsłonięcie zlepieńców myślachowickich w Karniowicach zostało wpisane do międzynarodowego rejestru geostanowisk – Geosites.