Makowica

Wyrazisty szczyt Makowica (948 m n.p.m.) jest najwyższy na północno-zachodnich krańcach głównego grzbietu Pasma Jaworzyny Krynickiej. Stosunkowo krótki grzbiet Makowicy opada na zachód do doliny Popradu w zasadzie nieco na północ od Rytra, ale w dolnej części jest mocno rozczłonkowany. Strome północne stoki opadają do zakola górnej części doliny Życzanowskiego Potoku, a południowe, początkowo bardziej łagodne, dalej również stromo opadają do źródłowego kotła doliny Głęboczanki. Dawniej Makowica była w większości pozbawiona lasu, ale obecnie większość polan zarosło – w tym także sam wierzchołek. Najwięcej polan i łąk pozostało na południowym i zachodnim stoku. Najwyżej położone polany sięgają do wysokości 800 m n.p.m i nadal z tych polan zbierane jest siano, co na tej wysokości jest w Beskidach rzadkością. Największa z tych polan znajduje się na zboczu, na południowy-zachód od szczytu i również nosi nazwę Makowica – podobnie jak położone na niej, należące administracyjnie do Suchej Strugi górskie osiedle. Natomiast na dość rozległej polanie (należącej już do wsi Rytro), w niższej części północno-zachodniego stoku, ponad Głębokim Jarem w dolinie Życzanowskiego Potoku – położony jest przysiółek Podmakowica.
Na szczycie Makowicy (948 m n.p.m.) znajdują się niewielkie piaskowcowe wychodnie skalne. Wierzchołek jest zalesiony i pozbawiony widoków. W stokach Makowicy odkryto też kilka niewielkich jaskiń, którym nadano m.in. nazwy: Sucha Szczelina, Lisia Jama, Jama pod Cyrlą. W okolicy szczytu stwierdzono występowanie rzadkiego w Polsce gatunku roślin – podejźrzona rutolistnego.