Świnica

Świnica (2301 m n.p.m.) jest najwyższym szczytem znajdującym się w otoczeniu Hali Gąsienicowej. Posiada dwa wierzchołki: wyższy południowo-wschodni i niższy północno-zachodni. Szczyt jest zwornikiem dla wybitnej bocznej grani rozdzielającej Dolinę Gąsienicową od Doliny Pięciu Stawów Polskich. Pierwszego wyjścia na główny wierzchołek Świnicy dokonał samotnie, w 1867 r., góral-przewodnik Maciej Sieczka, dzisiejszy patron Koła Przewodników Tatrzańskich z Krakowa. Tego samego dnia powtórzył wyjście z Bronisławem Gustawiczem, Eugeniuszem Janotą i Stanisławem Librowskim. Pierwszą ścieżkę na wierzchołek, prowadzącą od Świnickiej Przełęczy (2051 m n.p.m.), zbudowano w 1885 r. Szlak ze Świnicy w kierunku Zawratu (2158 m n.p.m.) poprowadzono cztery lata później. Pomimo, że trasa prowadząca od Świnickiej Przełęczy jest łatwiejsza, oba warianty wejścia są wyposażone w ułatwiające poruszanie się klamry i łańcuchy. Na odcinku prowadzącym w kierunku Zawratu wydarzyło się wiele wypadków. Prowadzi on eksponowanym, podciętym terenem, gdzie dochodzi do poślizgnięć. Świnica jest niezwykle popularna wśród turystów ze względu na swoje ciekawe i oryginalne widoki. Kazimierz Przerwa-Tetmajer poświęcił jej wiersz Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej.