Na grzbiecie pomiędzy głównym wierzchołkiem Kotonia a szczytem Pękalówki znajdują się niewielkie polany – na pierwszej z nich, zwanej Dłużyce, znajduje się węzeł szlaków turystycznych. Druga polanka (obecnie częściowo zalesiona młodnikiem) to Równica – w 1944 r. odbywały się tutaj zbiórki i ćwiczenia oddziałów partyzanckich.
Kotoń (857 m n.p.m.) to wysoki masyw górski o kilku wierzchołkach, z których najwyższy ma wysokość 857 m n.p.m. Porastają go gęste lasy, w tym płaty starej buczyny karpackiej – jej fragment w obrębie kopuły szczytowej już pół wieku temu postulowano objąć ochroną jako rezerwat przyrody. Znajdują się tu ostoje zwierzyny, z ciekawszych gatunków można wymienić puszczyka uralskiego – sowę, którą przy odrobinie szczęścia można zobaczyć również w dzień. Ze znajdujących się przy szlaku powierzchni wiatrołomów na północnym stoku rozciągają się widoki na Pasmo Babicy i Pogórze Wielickie. Widać stąd doskonale Kraków, zrębowe wzgórza Bramy Krakowskiej z klasztorem na Bielanach oraz znajdującą się za stolicą Małopolski wyżynę.
Polana Bania znajduje się przy szerokiej drodze leśnej, trawersującej grzbiet pomiędzy Kotoniem i Pękalówką. Polana powstała na wypłaszczeniu w obrębie starego osuwiska. W jej południowej części znajduje się torfowisko, datowane na 12300 lat. Porasta je ciekawa roślinność, m.in. chronione storczyki. W zagłębieniu w centralnej części polany po dużych opadach tworzy się niewielki stawek.