Szybowcowa to kompleks rozległych wzniesień o wysokości do 337 m n.p.m., położonych na pograniczu Libiąża i Żarek (pomiędzy osiedlami Jaworek i Zagórcze a Kopalnią Janina) w obrębie Pagórów Libiąskich. Wzgórza te są częściowo porosłe młodymi zagajnikami. Przed II wojną światową istniała tutaj szkoła szybowcowa (stąd nazwa). Na jednym ze wzgórz wznosi się wysoka wieża przeciwpożarowa, służącą do obserwacji okolicznych lasów. Z wielu miejsc rozciąga się wspaniały widok na okolicę. U podnóża odsłania się arkoza kwaczalska, a na grzbietach w niewielkich nieczynnych kamieniołomach wapienie faliste (warstwy gogolińskie). Występują tutaj ciepłolubne murawy nawapienne oraz zbiorowiska napiaskowe.
Arkoza kwaczalska jest gruboziarnistym piaskowcem o szaro-czerwonej barwie i słabej zwięzłości sprzyjającej powstawaniu głębokich wąwozów. Cechą charakterystyczną jest występowanie skrzemieniałych fragmentów pni drzew szpilkowych zwanych araukariami (największy miał 8 m długości i 1 m średnicy). Odsłonięcia arkozy kwaczalskiej możemy podziwiać m.in. w malowniczych wąwozach okolic Kwaczały (np. Wąwóz Gródek)
Arkoza kwaczalska jest obiektem Ekomuzeum Alwernia. W Ekomuzeum Alwernia eksponatami są także: źródło w Regulicach, Gaudynowskie Skały, warsztat rzemiosła garncarskiego wraz z Izbą Tradycji Regionalnych Alwerni, zabytkowy zespół urbanistyczny Alwerni.
Ekomuzeum jest formą promowania najciekawszych elementów dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego danego regionu. Program Ekomuzea jest realizowany w Polsce od 2000 r. przez Fundację Partnerstwo dla Środowiska w oparciu o organizacje, instytucje publiczne i firmy zrzeszone w Krajowej Sieci Grup Partnerskich na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju, wzdłuż Zielonych szlaków – greenways.