Biecz

Miasto Biecz położone jest nad rzeką Ropą. Jest to zespół miejski o wybitnych walorach kulturowych. Układ urbanistyczny pochodzi z czasu lokacji dokonanej przez Bolesława Wstydliwego, zapewne około 1264 r. Biecz był świetnie prosperującym miastem królewskim. Powszechnie kojarzony jest z prawem miecza, które posiadał, i z najwybitniejszym bieczaninem, czyli Marcinem Kromerem (1512–1589), historykiem, kronikarzem, geografem, dyplomatą, pisarzem i biskupem warmińskim. W czasie I wojny światowej Biecz szczęśliwie uniknął losu sąsiednich Gorlic i dzięki temu przyciąga dziś turystów niezwykłym nagromadzeniem obiektów zabytkowych. skupionych w obrębie średniowiecznej zabudowy, ograniczonej murami obronnymi.
W centrum Biecza znajduje się prostokątny rynek, a na nim ratusz o późnogotyckiej strukturze murów (XV/XVI w.) z 56-metrową renesansową wieżą z 1569 r., z galerią widokową. Hełm wieży zrekonstruowany został w 1952 r. W podziemiach wieży znajduje się średniowieczna turma. Przy rynku stoi kamienica Chodorów zwana Domem Zbója Becza (Rynek 2) oraz synagoga z 1850 r. (Rynek 20).
Renesansowa kamienica Barianów Rokickich z 1523 r. wraz z przylegającą do niego Basztą Radziecką (dziś w ramach poprawności politycznej zwanej rajcowską) stoi przy ulicy Węgierskiej. Obecnie w kamienicy jest muzeum „Dom z basztą” – oddział Muzeum Ziemi Bieckiej.
W obrębie murów miejskich znajduje się także późnogotycki kościół farny pw. Bożego Ciała oraz, przy ulicy Szpitalnej późnogotycki dawny szpital św. Ducha, zbudowany przed 1487 r. i Gród Starościński z pierwszej połowy XVI w.
Stare miasto otacza kompleks murów obronnych, budowanych od XIII/XIV w. do pierwszej połowy XVI w. W baszcie kowalskiej ( pl. Kromera) jest obecnie muzeum „Baszta kowalska” (oddział Muzeum Ziemi Bieckiej).
W późnorenesansowym tzw. Dom Kromera z około 1612 r. (ul. Kromera 3) obecnie jest tu muzeum „Kromerówka” (oddział Muzeum Ziemi Bieckiej), ze zbiorami obrazującymi kulturę materialną, dzieje miasta i regionu oraz kulturę umysłową regionu bieckiego. Pomnik biskupa Marcina Kromera (pl. Kromera), autorstwa Zdzisława Tohla z Gorlic, odsłonięty 29 września 2012 r., zastąpił stojące tu od 1989 r. popiersie Kromera
Poza murami, przy ulicy Kazimierza Wielkiego, znajduje się zespół klasztoru franciszkanów (reformatów) z kościołem św. Anny z lat 1645–1653, ufundowany przez Jana Wielopolskiego dla sprowadzonych w 1624 r. do Biecza zakonników. Koło muru otaczającego klasztor, od strony ulicy Fuska, usytuowana jest kapliczka z 1721 r., zbudowana jako wotum wdzięczności za ocalenie z zarazy. Kapliczka jest murowana, w formie słupa o trzech kondygnacjach, zmniejszających się ku górze. Ma cechy barokowe. Nakryta jest namiotowym daszkiem. Przy murze klasztoru franciszkanów (ul. Kazimierza Wielkiego) usytuowany jest również cmentarz wojenny z I wojny światowej nr 108.
Przy ulicy Kazimierza Wielkiego 31 znajduje się dwór Nędzówka (Wantuchówka) z lat siedemdziesiątych XVIII w., później przebudowany.
Na Dolnym Przedmieściu stoi drewniana kapliczka z drewnianą figurą św. Jana Nepomucena o wyłupiastych oczach.
Murowane kapliczki usytuowane są w różnych częściach miasta. Najbardziej znana jest kapliczka św. Floriana z 1827 r. na Rynku, a najstarsza kapliczka słupowa o cechach gotyckich, usytuowana w miejscu średniowiecznej szubienicy (ul. Bochniewicza).
Wokół Biecza znajduje się kilka cmentarzy wojennych z I wojny światowej.