50°18'16"N 19°50'20"E
(50.304605, 19.839015)
345 m n. p. m.
Górny odcinek Doliny Dłubni jest najbardziej malowniczym na całej jej ponad 40 km długości. Został on uformowany w górnojurajskich wapieniach, ukazujących się w formie malowniczych skałek zboczowych i jest oddzielony seriami uskoków od pozostałej części doliny wyżłobionej w stosunkowo miękkich i podatnych na erozję marglach kredy górnej, które nie tworzą form skalnych. Dolina do niedawna była intensywnie użytkowana rolniczo. Obecnie obserwuje się stopniowe jej zarastanie, co m.in. wymusiło w ostatnich latach zmiany w przebiegu szlaku. Zmniejszeniu ulegają również powierzchnie cennych przyrodniczo, wielogatunkowych, kwiecistych muraw kserotermicznych pokrywających nasłonecznione (południowe) stoki oraz otoczenie skał. W dolnym odcinku Kilka okazałych skał jest wykorzystywanych przez adeptów wspinaczki skałkowej.