Dursztyńskie Skałki to okazała grupa skał wapiennych w zachodniej części Pienin Spiskich w rejonie Dursztyńskiego Potoku, na północny-zachód od Dursztyna. Czynniki erozyjne sprawiły, że poszczególne bloki mają fantazyjne kształty, a niewielkie domieszki nadały skałą ciekawe zabarwienie. Najdalej na zachód wysunięta część Dursztyńskich Skałek nosi nazwę Lorencowych Skałek.
Czerwona Skała (790 m n.p.m.) jest najwyższa w kompleksie Dursztyńskich Skałek. Jej szeroki, zalesiony stożek wznosi się na kilkadziesiąt metrów ponad otaczające pola i łąki. Wzdłuż południowych podnóży biegnie krótka i ślepo kończąca się droga, a przy niej gęsta zabudowa willowa Dursztyna. Po północnej stronie znajduje się droga polna, nieutwardzona, którą poprowadzono szlak rowerowy wzdłuż Dursztyńskich Skałek. Czerwona Skała zbudowana jest ze skał węglanowych serii czorsztyńskiej. Znajdują się na niej pochodzące z jury środkowej odsłonięcia białych wapieni krynoidowych z czerwonymi marglami pochodzącymi z górnej jury. Dawniej eksploatowano tu wapienie dla potrzeb miejscowego budownictwa. Nazwa skały pochodzi od czerwonych margli i występuje już na mapie z 1771 r. Po raz pierwszy geologicznie badał ją Stanisław Staszic (opis w 1810 r.). Grzbietem skały prowadzi ścieżka, na którą wejść najłatwiej od zagrody zwanej Pustelnią. Ze względu na las widok z góry jest mocno ograniczony, natomiast szerokie widoki rozciągają się z łąk po południowej i północnej stronie.