Kamień

Kamień, wieś położona na obszarze Rudniańskiego Parku Krajobrazowego, jest jedyną miejscowością w gminie Czernichów, która zachowała do tej pory oryginalny dokument lokacyjny, wystawiony 3 czerwca 1319 r. Należała wówczas do rodziny Kamieńskich herbu Jastrzębiec, a potem herbu Ostoja i Doliwa. Nazwa wsi Kamień została odnotowana przez Jana Długosza w XV w. Wcześniej wieś występowała pod nazwą Kamom lub Kamyk. Na początku XV w. (1409 r.) Kamień nabyli kanonicy laterańscy, ulokowani przy kościele Bożego Ciała na Kazimierzu koło Krakowa. Wyznaczyli prawnie granice wsi, która była ich własnością do czasów przedrozbiorowych. Mnisi prowadzili we wsi bogatą działalność gospodarczą – uprawę roli, eksploatację wapieni i wypalanie wapna, produkcję cegły i dachówki oraz mały przemysł drzewny. Koło Kamienia w kamieniołomie Ratowa (dziś nieczynny) były wydobywane górnojurajskie wapienie płytowe, które podczas eksploatacji łatwo dzieliły się na równe płyty. Charakterystyczną cechą tych wapieni jest obecność w nich skamieniałości, głównie amonitów.
W centrum Kamienia znajduje się cenny zespół plebański z zabytkami z przełomu XVIII/XIX w. Na miejscu kaplicy z XVIII w. wybudowano w latach 1924–1928 neogotycki kościół parafialny pw. Opieki Matki Bożej, wewnątrz którego umieszczono jej cudowny wizerunek. W najstarszym zabytku wsi – lamusie, mieści się Izba Regionalna pod opieką Towarzystwa Przyjaciół Kamienia, założonego 2002 r. W rocznicę lokacji wsi, 3 czerwca, organizowane jest wiele imprez kulturalnych i sportowych. Postacią bardzo zasłużoną dla wsi był ksiądz Stanisław Dominik Słotwiński (1828–1905), opat zakonu kanoników regularnych laterańskich i prepozyt klasztoru Bożego Ciała na Kazimierzu w Krakowie. To dzięki niemu w Kamieniu wybudowano spichlerz, zalesiono tereny, usypano wały, wytyczono drogę do Czernichowa, sprowadzono nowoczesne maszyny rolnicze i tartaczne, a przede wszystkim wybudowano szkołę, która została otwarta w 1866 r.