Kościół św. Bartłomieja Apostoła w Porębie Wielkiej

Kościół św. Bartłomieja w Porębie Wielkiej zbudowano w XVI w. i jest to jeden z najstarszych kościołów na Pogórzu Śląskim. Świątynia ma charakter późnogotyckiego kościoła odmiany śląskiej. Składa się z nawy i węższego zamkniętego trójbocznie prezbiterium z dobudowaną zakrystią, pokrytych blachą. Wewnątrz kościoła można podziwiać późnogotyckie portale z nadprożami wyciętymi w tzw. ośle grzbiety, a na ścianach i stropach widnieje polichromia młodopolska. Rokokowe ołtarze, ambonę oraz prospekt organowy datuje się na koniec XVIII w., natomiast chrzcielnica jest klasycystyczna.
Wieś Poręba Wielka znajduje się w gminie Niedźwiedź u zbiegu potoków Koninka i Poręba. Należą do niej przysiółki Koninki i Poręba Górna. Wieś powstała prawdopodobnie w drugiej połowie XIV w. w dobrach cysterskich. Następnie odebrana zakonowi przez Ludwika Węgierskiego była przekazana w dzierżawę królewską. Należała do rodziny Ratołdów, następnie Pieniążków, którzy założyli w Porębie folwark i podzielili ziemie na trzy części: nowotarską, porębską i mszańską. Poręba stała się centrum administracyjnym tzw. klucza porębskiego. W 1590 r. dzierżawę przejął Sebastian Lubomirski, a w 1607 r. mocą konstytucji sejmowej w zamian za żupy solne we wsi Lednica, klucz porębski przeszedł na własność Lubomirskiego. Od 1710 r. dobra przeszły na własność rodziny Sanguszków, a w 1760 r. nabyła je rodzina Wodzickich i w jej rękach były aż do 1945 r. Dziś śladem po ich długiej obecności w Porębie Wielkiej są pozostałości zabudowań dworskich oraz park założony na przełomie XVIII i XIX w. W parku znajduje się siedziba dyrekcji Gorczańskiego Parku Narodowego.