Pałac w Radłowie

Pierwsza siedziba biskupia w Radłowie powstała w XIV w. Jego budowniczym mógł być biskup Jan Radlica lub nawet biskup Jan Grot, który często bywał w Radłowie i nawet prowadził tu rozprawy sądowe. Piotr Tomicki wybudowl dwór od nowa i nadał mu charakter zamkowy. Był on zbudowany z drewna osadzonego na kamiennym fundamencie. W latach 1638–1639 nastąpiła kolejna przebudowa. Jan Zadzik wybudował nowy pałac z drewna. Spłonął on lub został zniszczony w czasie wojny szwedzkiej lub najazdu Rakoczego. W 1667 r. biskup Andrzej Trzebicki wystawił nowy z pałac drewna na fundamencie murowanym.
W XIX w. dobra przechodziły z rąk do rąk. Ich właścicielem był między innymi wiceprezydent Krakowa Ludwik Helcel. Za pieniądze uzyskane ze sprzedaży ziemi radłowskiej Tomaszowi Zamoyskiemu, wybudował on istniejący do dziś w Krakowie Dom Starców (im. Helclów). Ostatecznie Radłów trafił w ręce rodziny Dolańskich.
Około 1830 r. na miejscu wcześniejszego pałacu biskupiego Karol Kiński rozpoczął budowa nowego pałacu. Wzniesiony został piętrowy, klasycystyczny, murowany pałac na planie litery C, którego skrzydła obejmują obszerny dziedziniec. We wnętrzu zachowały się ciekawe polichromie ścienne z około 1830 r. Pałac ten, podobnie jak cała miejscowość, przechodził zmienne koleje losu. Przechodził z rąk do rąk. Po II wojnie światowej pałac wraz z otaczającym go folwarkiem upaństwowiono a część ziem rozparcelowano. W 1945 r. w pałacu rozpoczęło działalność Liceum Ogólnokształcące, dzięki staraniom prof. Jana Greli, założyciela i pierwszego dyrektora. Śśrednie wykształcenie zdobywali tu m.in. prymas Polski arcybiskup Jan Kowalczyk i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. dr hab. Franciszek Ziejka.
Pałac otoczony jest parkiem z końca XVIII w. o charakterze romantycznym. Park został założony jako kompozycja parkowo-ogrodowa o regularnym układzie kwater ogrodowych, po południowej stronie pałacu,. Około połowy XIX w. poszerzono go na północ i wschód. Powstał wtedy owalny staw z wyspą i kanałem wzdłuż ogrodu z alejami grabową, wierzbową, lipową. Powstały tez polany, altany, podjazd z klombem na osi głównego wejścia do pałacu. Całość zajmowała 4 ha zamknięte ozdobną bramą z kratą i ceglanym murem.
Uzupełnieniem założenia pałacowo-parkowego jest zabudowa dawnego folwarku z XIX w. Tworzą je parterowe domy mieszkalne (czworaki), stajnie, obory, wozownia, kuźnia, spichlerz. Wszystkie obiekty znajdują się po północnej stronie parku. Są to obiekty murowane tworzące dwa regularne czworoboki. Ogrodzone są ceglanym murem z barokową bramką.