Rzuchowa

Rzuchowa była prawdopodobnie lokowana w XV w. jako wieś rycerska. W XV i XVI w. należała do rodziny Dębickich. Na początku XIX w. właścicielami Rzuchowej był Władysław Olearski i jego żona, Melania ze Strzyżowskich. Od nich, w 1858 r. odkupił Rzuchową i położoną w pobliżu Woźniczną Józef Dietl, późniejszy prezydent Krakowa. W majątku gospodarował jednak jego bratanek, Leopold, któremu w 1872 r. Józef Dietl przepisał majątek na własność. Przebudowa wtedy stary, siedemnastowieczny zespół dworski wraz z budynkiem dworu. W 1906 r. Dietlowie przenieśli się do Krakowa, a dobra rzuchowskie sprzedali tarnowskiej spółce żydowskiej: Munderer, Lius, Perlberg, Glaser, od której w 1911 r. wykupił je Jerzy Matejko (syn Jana) i jego żona Kamila. Ale rok później odsprzedali majątek Aleksandrowi Chilewskiemu. Okazał się on doskonałym gospodarzem i, po okresie zadłużenia, majątek zaczął powoli stawać na nogi. Funkcjonowało tu gospodarstwo ogrodnicze i hodowlane, specjalizujące się m.in. w uprawie warzyw oraz hodowli ryb i bydła. Podczas I wojny światowej dwór został częściowo zniszczony przez wycofujące się wojska rosyjskie, a budynki inwentarskie spalone. Chilewski odbudował gospodarstwo i częściowo przebudował dwór. Rozbudował skrzydło wschodnie, od strony południowo-wschodniej dobudował aneks, a od strony gospodarczej postawił nowy mur.
Aleksander Chilewski zmarł w 1942 r. Do 1946 r. majątek stanowił własność jego brata, Józefa i Marii ze Skorupków-Padlewskich Chilewskiej. Potem został przejęty przez Skarb Państwa i rozparcelowany. Część gospodarczą otrzymał PGR z Rzuchowej, a budynek dworski pełnił rolę ośrodka wypoczynkowego różnych, zmieniających się instytucji. Po 1990 r. został on przekazany Wojewódzkiemu Zespołowi Pomocy Społecznej w Tarnowie i obecnie znajduje się w nim Dom Pomocy Społecznej.
Cmentarz wojenny nr 196 w Rzuchowej Na cmentarzu projektu Heinricha Scholza spoczywa 34 Austriaków i 52 Rosjan poległych według jednych źródeł 3-7 V 1915 r., a według innych w okresie od grudnia 1914 r. do maja 1915 r. Znanych z nazwiska żołnierzy spoczywa na tym cmentarzu czterdziestu czterech, w tym kilku Rosjan, głównie z 165. Łuckiego Pułku Piechoty. pomnik centralny składa się z dwóch niskich kolumn na cokole podtrzymujących blok z datami walk 1914-15.