Pustelnia Świętego Brata Alberta wraz z klasztorem sióstr albertynek znajdują się przy drodze z Kuźnic na Kalatówki. Zbudowane są na wypłaszczeniu moreny dennej lodowca potoku Bystra.
Morena to materiał skalny. Morena denna powstała z materiału skalnego przyniesionego przez lodowiec, wytopionego z lodu, który osadził się na dnie doliny.
Adam Chmielowski, brat Albert (1845–1916), to niezwykle ciekawa postać, przez wiele lat związana z Tatrami i Zakopanem. W 1863 r. brał udział w Powstaniu Styczniowym, podczas którego został ciężko ranny i stracił nogę. W latach 1869–1874 studiował malarstwo w Monachium. Przyjaźnił się ze Stanisławem Witkiewiczem, z którym wspólnie prowadził pracownię w Warszawie. W 1888 r. został zakonnikiem, przyjmując imię Albert. Założył zakon albertynów, a w 1891 r. albertynek. Zgromadzenia te postawiły sobie za zadanie opiekę nad bezdomnymi i chorymi. Hr. Władysław Zamoyski podarował zakonowi skrawek ziemi przy drodze na Kalatówki, gdzie brat Albert zbudował pustelnię, w której mogli przebywać zakonnicy w czasie wolnym od pracy. W 1902 r. brat Albert przeniósł pustelnię na nowe miejsce położone na stokach Krokwi na tzw. Śpiącą Górę, zaś obiekt przy drodze przejęły siostry. W 1908 r. przy klasztorze sióstr powstał niewielki drewniany budynek, w którym brat Albert szukał samotności w czasie pobytów w Zakopanem. Obecnie znajduje się tam ekspozycja poświęcona zakonnikowi. Można zobaczyć m.in. zrekonstruowaną celę, w której mieszkał i modlił się. Postać brata Alberta stała się inspiracją dla pisarzy. Posłużył do wykreowania jednego z bohaterów powieści Stefana Żeromskiego Nawracanie Judasza oraz głównego bohatera dramatu Karola Wojtyły Brat naszego Boga. W 1983 r. brat Albert został przez papieża Jana Pawła II beatyfikowany, a w 1989 r. w Rzymie kanonizowany.
Przy klasztorze sióstr albertynek znajduje się kaplica Św. Krzyża konwentu Brata Alberta (msze św. w niedziele i święta o godz. 9.00 i 17.00). Przy klasztorze braci albertynów na Śpiącej Górce znajduje się kaplica Św. Krzyża zakonu Brata Alberta (msze św. w niedziele i święta o godz. 11.15).
Wokół drogi z Kużnic na Polanę Kalatówki występuje wierzba iwa. Jest to wysoki krzew lub niskie drzewo, określane jako najbardziej pospolity gatunek wierzby w Europie. W Karpatach spotykany jest bardzo często, zasadniczo do wysokości regla dolnego. Spotkać go można jednak także, choć rzadziej, w reglu górnym, przede wszystkim na wiatrołomach, w zaroślach kosodrzewiny, czy w prześwietlonych lasach. Wierzba iwa jest również rośliną żywicielską gąsienicy rusałki żałobnik, a także jej postaci dorosłej, spijającej nektar z kwiatów.
Rusałka żałobnik jest sporych rozmiarów motylem. Jego skrzydła niemal w całości są koloru bordowo-czarnego z wyjątkiem białych przepasek, które biegną wzdłuż krawędzi skrzydeł.