Pomysłodawcą wybudowania kaplicy św. Anny na Płazówce był ks. Jan Stopczyński wywodzący się z Płazówki. Ksiądz przybywający pod Tatry w celach wypoczynkowych, zachwycony pięknym położeniem przysiółka, poddał pomysł, aby tutejsi gospodarze wybudowali kaplicę. Kamień węgielny w 1881 r. położył proboszcz parafii Chochołów, Stanisław Korzeniowski. Obraz św. Anny z dzieciątkiem namalował profesor lwowskiej Wyższej Szkoły Przemysłowej, Juliusz Bełtowski, będący jednocześnie projektantem świątyni. Budynek jest drewniany, postawiony na kamiennym fundamencie. Jego wyposażenie wykonały na przełomie lat 1881 i 1882 nauczycielki i uczennice kilku klas Szkoły Wydziału Pań Benedyktynek ze Lwowa. Kaplicę poświęcono 26 lipca 1892 r. w dzień św. Anny. Odtąd co roku na Płazówce odbywa się odpust ku czci św. Anny. Kaplicę wewnątrz i z zewnątrz wraz z wieżą z ozdobami neogotyckimi oszalował Józef Zaborski (1882–1969) syn Jędrzeja, jednego z najgorliwszych jej budowniczych. Organy, typu fisharmonia, wykonano w latach trzydziestych XX w. Po śmierci ks. Stopczyńskiego, opieka nad kaplicą została powierzona ks. prałatowi profesorowi Antoniemu Bystrzanowskiemu, kanonikowi Kapituły Metropolitalnej Krakowskiej i dziekanowi Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, który funkcję tę sprawował do końca lat czterdziestych. XX w. W czerwcu 1953 r. do Witowa przybyli księża Salezjanie, którzy objęli opieką duszpasterską Witów i Płazówkę. Spośród nich na szczególną pamięć zasłużył ks. Wiesław Duduś (1925–1991), salezjanin i nauczyciel w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Oświęcimiu. Od 1958 r. przyjeżdżał tu co tydzień, by odprawić mszę św. Otoczył kaplicę również opieką materialną i zadbał o jej otoczenie. Wokół kaplicy do dziś można podziwiać krzewy, sadzone własnoręcznie przez księdza Dudusia. Ksiądz zmarł przygotowując się tutaj do mszy św. Inicjatorem umieszczenia na drzewach, malowanych na szkle stacji drogi krzyżowej był ks. Gruszczyński. Podczas rekolekcji wielkopostnych odbywa się tu parafialna droga krzyżowa.