Kopalnia Soli „Wieliczka”

Kopalnia Soli „Wieliczka” jest najcenniejszym zabytkiem kultury materialnej, wpisanym w 1978 r. na pierwszą Światową Listę Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO. Kopalnię soli kamiennej zwiedzano od wieków. Dla wygody gości w 1744 r. zbudowano specjalne schody. Z okazji pięćdziesiątej rocznicy panowania Franciszka Józefa otwarto w 1898 r. pierwszą wystawę Muzeum Salinarnego. Obecnie historię kopalni w Wieliczce przedstawia ekspozycja Muzeum Żup Krakowskich (kopalnia i zamek) utworzone w 1951 r., zaliczane do największych muzeów górniczych Europy. Szczególną wartością podziemnej wystawy jest połączenie zbiorów przyrodniczych, historycznych i artystycznych z autentycznymi komorami i chodnikami eksploatowanymi w minionych wiekach. Prezentowane są tutaj średniowieczne urządzenia i narzędzia górnicze, jedyne w świecie urządzenia wyciągowe, w tym słynne kieraty konne. Są tu muzealia geologiczne, archeologiczne, etnograficzne, zabytki sztuki, m.in. słynny Róg Górników Wielickich z 1534 r. W kopalni znajduje się również, niedostępny dla zwiedzających ze względu na unikatowy charakter, rezerwat Groty Kryształowe Kopalni Soli „Wieliczka”. W podziemnym rezerwacie przyrody, usytuowanym na głębokości 70 – 114 m, zostały objęte ścisłą ochroną dwie groty: Grota Kryształowa Dolna i Kryształowa Górna. Groty te zostały odkryte pod koniec XIX w. podczas prowadzonych prac górniczych. Ściany grot pokryte są kryształami halitu, których www.kopalnia.pl