Kościół św. Jana Chrzciciela w Orawce

Orawka (niespełna 1000 mieszkańców) jest znaną i atrakcyjną turystycznie wsią na polskiej Orawie, położoną w zakolu Czarnej Orawy na północ od Jabłonki, przy międzynarodowej szosie E77 prowadzącej tędy do przejścia granicznego ze Słowacją w Chyżnem. Orawka została założona w 1585 r. przez żupana orawskiego Jerzego Thurzo, a osadnikami byli głównie górale żywieccy. W XVI w. Thurzonowie narzucili Orawce protestantyzm i należała wtedy od luterańskiej parafii w Jabłonce. Jednak w 1651 r. powstała tu pierwsza obejmująca całą Górną Orawę parafia rzymsko-katolicka i wieś stała się ważnym ośrodkiem kontrreformacji i rekatolicyzacji regionu. Szczególne zasługi w tym zakresie położył pierwszy proboszcz katolicki – ks. Jan Szczechowicz z Ratułowa. Od 1920 r. jest Orawka w granicach Polski (z przerwą podczas okupacja słowacka w czasie II wojny).
Zabytkowy kościół św. Jana Chrzciciela w Orawce z 1657 r. jest jednym z najcenniejszych zabytków drewnianej architektury sakralnej w Polsce. Wybudowany został z inicjatywy ks. Szczechowicza w ramach akcji rekatolicyzacji Orawy. Drewniana świątynia jest konstrukcji zrębowej. Pokryta jest gontem. Murowane prezbiterium dobudowano w 1728 r. Wieża jest konstrukcji słupowej z izbicą i hełmem z charakterystycznymi narożnymi wieżyczkami wzorowanymi na kościele mariackim w Krakowie. Kościół ma barokowe wyposażenie i wspaniałą, dobrze zachowaną polichromię figuralno-ornamentalna z 1711 r. (m.in. cykl scen z życia św. Jana Chrzciciela, cykl hagiograficzny z galerią 55 postaci świętych i aniołów, także herby cesarstwa austriackiego i biskupa Ostrzchomia i wizerunki królów polskich i węgierskich). Na balustradzie chóru jest dobrze zachowany, namalowany unikalny cykl dziesięciu przykazań („Biblia pauperum”). Na zewnątrz, przy ścianie kościoła znajduje się grób polskich lotników zestrzelonych nad Orawką 3 września 1939 r., a w pobliżu okazała figura Matki Bożej Niepokalanie Poczętej z 1758 r. ze słynnego warsztatu kamieniarskiego w Białym Potoku (dziś słowacka Orawa). Na północ od kościoła stoi przy drodze zabytkowy budynek dawnej farbiarni płótna z XVIII w. (pierwotnie była to komora celna i skład przewożonych na Węgry towarów).