Zimna Dziura

Zimna Dziura, inaczej Jaskinia Lodowa, to unikatowa jaskinia szczelinowa na północno-zachodnim stoku Małego Strzebla. Znana doskonale mieszkańcom Lubnia i Kasinki Małej, była odwiedzana przez podróżników w XIX w. (wyryta data zwiedzania 1882). Jaskinia ma długość 26 m, głębokość kilku metrów i panuje w niej chłód. Trójkątny otwór sprowadza do niewielkiej sali, z której ciągną się dwa niskie korytarze. Dolny z nich stanowi przejście do niewielkiej sali, do której w czasie roztopów spływa woda o temperaturze bliskiej 0oC. Woda w tym miejscu ponownie zamarza, tworząc lodową pokrywę. To unikatowe zjawisko utrzymuje się do lata, a niekiedy dłużej. Jaskinia została w opisana przez S. Leszczyckiego w 1931 r., on też wyjaśnił mechanizm tworzenia się lodowej pokrywy. Z jaskinią związane są lokalne legendy o ukrytych w tym miejscu skarbach oraz o nadprzyrodzonych zjawiskach, których doświadczyły osoby chcące zapuścić się w podziemia.