Polski
English
Deutsch
49°15'25"N 19°59'36"E
(49.256987, 19.993413)
1222 m n. p. m.
Żleb pod Czerwienicą stanowi górną część Doliny Jaworzynki. Znajdowały się tam najwydajniejsze kopalnie rudy żelaza w Tatrach, założone w 1766 r. za panowania króla Stanisława Augusta. Pozyskiwano z nich około 300–400 ton rudy rocznie. W XIX w. kopalnie były atrakcją turystyczną. W 1832 r. zwiedził je Seweryn Goszczyński.
Górna część szlaku prowadzącego z Kuźnic na Przełęcz między Kopami przez Dolinę Jaworzynkę nazywana jest Siodłową Percią. Dolna część jest fragmentem starej hawiarskiej drogi, wykorzystywanej kiedyś przez górników, wydobywających w rejonie żlebu Pod Czerwienicą rudę żelaza.
W górnej części Doliny Jaworzynka, na północnych stokach Kopy Magury (1704 m n.p.m.) znajduje się Jaskinia Magurska. Góralom jaskinia była znana od dawna. Z pewnością penetrowali ją pasterze i górnicy, którzy rozpoczęli prace w górnej części doliny w 1766 r. Wspomina o niej już przewodnik Eugeniusza Janoty z 1860 r. Niewiele starsze są pierwsze wzmianki naukowe związane z licznie występującymi w jaskini kośćmi niedźwiedzia jaskiniowego i innych zwierząt. Namulisko, w którym odnajdywano kości, intensywnie rozkopywano.
W 1877 r. Towarzystwo Tatrzańskie wytyczyło do jaskini nową ścieżkę turystyczną i co jakiś czas ją odnawiało. W 1907 r. jaskinię penetrował Mariusz Zaruski, który odkrył w niej nowe korytarze. Odnalezienie kości człowieka pierwotnego oraz wykonywanych przez niego narzędzi nie zostało potwierdzone. Okres intensywnych badań jaskini trwa nieprzerwanie do dzisiaj, co stawia tę jaskinię w czołówce badań we wszystkich dziedzinach związanych ze speleologią. Obecnie jaskinia znajduje sie poza szlakami i nie jest udostępniona do zwiedzania.
Górna część szlaku prowadzącego z Kuźnic na Przełęcz między Kopami przez Dolinę Jaworzynkę nazywana jest Siodłową Percią. Dolna część jest fragmentem starej hawiarskiej drogi, wykorzystywanej kiedyś przez górników, wydobywających w rejonie żlebu Pod Czerwienicą rudę żelaza.
W górnej części Doliny Jaworzynka, na północnych stokach Kopy Magury (1704 m n.p.m.) znajduje się Jaskinia Magurska. Góralom jaskinia była znana od dawna. Z pewnością penetrowali ją pasterze i górnicy, którzy rozpoczęli prace w górnej części doliny w 1766 r. Wspomina o niej już przewodnik Eugeniusza Janoty z 1860 r. Niewiele starsze są pierwsze wzmianki naukowe związane z licznie występującymi w jaskini kośćmi niedźwiedzia jaskiniowego i innych zwierząt. Namulisko, w którym odnajdywano kości, intensywnie rozkopywano.
W 1877 r. Towarzystwo Tatrzańskie wytyczyło do jaskini nową ścieżkę turystyczną i co jakiś czas ją odnawiało. W 1907 r. jaskinię penetrował Mariusz Zaruski, który odkrył w niej nowe korytarze. Odnalezienie kości człowieka pierwotnego oraz wykonywanych przez niego narzędzi nie zostało potwierdzone. Okres intensywnych badań jaskini trwa nieprzerwanie do dzisiaj, co stawia tę jaskinię w czołówce badań we wszystkich dziedzinach związanych ze speleologią. Obecnie jaskinia znajduje sie poza szlakami i nie jest udostępniona do zwiedzania.
