Odsłonięcie martwicy karniowickiej

Martwica karniowicka jest wapieniem z rodzaju trawertynów. Powstaje przez wytrącanie z wód słodkich. W przypadku wapieni jest to nietypowy sposób powstania, gdyż ponad 97% tych skał występujących na świecie wytworzyło się w morzach. Pod względem chemicznym martwica jest prawie czystym węglanem wapnia. Uważa się, iż wytrącał się on na szczątkach roślin w strefie przybrzeżnej, być może w pobliżu gorących źródeł towarzyszących wulkanom. Sedymentacja (osadzanie) martwicy karniowickiej nastąpiła na przełomie karbonu i permu (około 280 mln lat temu). Skała ma barwę kremowo-białą (czasem szarą). Jest porowata z licznymi kanalikami i kawernami, które mogą być wypełnione kalcytem. Zawiera niezwykłe bogactwo kopalnej flory. Najczęściej znajdowane są wymarłe gatunki paproci oraz skrzypów. Nazwa martwica karniowicka jest związana z terenem jej występowania, który obejmuje niewielki obszar pomiędzy Karniowicami na zachodzie i Doliną Kamieniec na wschodzie. Sztuczne odsłonięcie martwicy w Karniowicach zostało wpisane do międzynarodowego rejestru geostanowisk – Geosites. W skali lokalnej martwicę uznano za jedną z „Zielonych Pereł Trzebini”, do jej wychodni prowadzi ścieżka geologiczna.