Las Bronaczowa to jeden z największych zwartych kompleksów leśnych na Pogórzu Wielickim, o powierzchni ok. 6,5 km2. Obejmuje płaski, rozczłonkowany grzbiet, stanowiący południowo zachodnie ramię Mogilańskiej Góry, na granicy Mogilan, Radziszowa i Głogoczowa. Drzewostany są przeobrażone wskutek działalności gospodarczej, niemniej spotkać można płaty zbliżone składem gatunkowym do naturalnie występujących na tej wysokości borów mieszanych. W sąsiedztwie lasu istniała w średniowieczu wieś Brunaczów, stanowiąca uposażenie klasztoru cystersów w Ludźmierzu, a następnie w Szczyrzycu. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1234 r., natomiast w XV wieś z nieznanych przyczyn opustoszała, a jej role zagarnęli kmiecie z Radziszowa.