Dolina Małej Łąki

Dolina Małej Łąki jest najmniejszą walną doliną Tatr. Liczy 5,4 km długości. Jako jedyna w Polskich Tatrach z dolin walnych jest w całości wycięta w skałach osadowych. W jej obrębie znajdują się najgłębsze jaskinie tatrzańskie: Wielka Śnieżna oraz Śnieżna Studnia. Dolina była częściowo zlodowacona, dlatego, podobnie jak w przypadku Doliny Kościeliskiej, można w niej zaobserwować dwa typy rzeźby. W dolnej części jest to dolina V-kształtna, w górnej przeobrażona przez lodowiec przybiera profil litery „U”. Płynący dnem doliny Małołącki Potok daje początek Cichej Wodzie – głównemu ciekowi wodnemu Zakopanego.
U wylotu Doliny Małej Łąki eksploatowano kamień, który wykorzystywano jako materiał budowlany albo podsypka do budowy dróg. W kamieniołomie Małej Łąki występują skamieniałości numulitów – jednokomórkowych otwornic o wapiennej skorupce. Wapienie numulitowe formowały się w morzu zalewającym w eocenie północną część obszaru Karpat centralnych. Numulity można także zaobserwować, w Staników Żlebie, w Dolinie Białego, u wylotu Doliny Kościeliskiej.
Niebieski szlak prowadzący dnem Doliny Małej Łąki, z Szatry na Przysłop Miętusi (1189 m n.p.m.) i dalej zachodnim zboczem Skoruśniaka, to stara droga górnicza (droga hawiarska), którą zwożono rudę żelaza z kopalni Wantule znajdującej się ponad Doliną Miętusią.